Completen
In dit artikel gaan we dieper in op het onderwerp Completen, een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Van zijn historische relevantie tot zijn impact op de moderne samenleving is Completen het onderwerp geweest van debatten en discussies op verschillende gebieden. Op deze pagina's zullen we de oorsprong, evolutie en de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven analyseren. Van zijn manifestaties in de populaire cultuur tot zijn betrokkenheid bij politieke en sociale kwesties heeft Completen een onuitwisbare stempel gedrukt die het verdient om in detail te worden onderzocht. Daarnaast zullen we ingaan op de verschillende perspectieven en meningen over Completen, om een alomvattende en complete visie op dit fenomeen te bieden.
· 
· 
| Deel van de serie over kloosters en het christelijke monastieke leven | ||
|---|---|---|
| ||
De completen vormen het laatste getijdengebed van de dag. Het woord is afkomstig van het Latijnse completorium dat afronding betekent of complere = vullen. De completen komen voor in de Rooms-Katholieke Kerk, de Oosters-Orthodoxe Kerk, het anglicanisme, het lutheranisme en enkele andere denominaties met liturgische tradities van het christendom. Het stamt uit de 6e eeuw.
Completen in de Katholieke Kerk
De katholieke completen hebben de volgende opbouw:
- openingsgebed
- schuldbelijdenis
- hymne Te lucis ante terminum
- psalmodie (meestal de psalmen 4, 134 en 91), met slechts één antifoon
- een korte Schriftlezing
- het Nunc dimittis, de Lofzang van Simeon (Lucas 2, 29-32)
- gebed
- zegenbede
- een Maria-antifoon, bijvoorbeeld het Salve regina
Bij de contemplatieve kloosterorden vindt er bij de zegenbede een besprenkeling met wijwater plaats. Na deze zegen houden de religieuzen van deze orden zich aan de traditionele nachtelijke stilte (magnum silentium).
Externe link
· 
· 