_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Azjatycki kryzys finansowy

W artykule, który dzisiaj prezentujemy, chcemy poruszyć temat Azjatycki kryzys finansowy z szerokiej i zróżnicowanej perspektywy. Azjatycki kryzys finansowy to temat, który przez lata wzbudził duże zainteresowanie i debatę, obejmujący różne aspekty i wywołujący wiele refleksji. W tym sensie proponujemy dogłębną analizę różnych aspektów, które przedstawia Azjatycki kryzys finansowy, a także jego implikacji dla dzisiejszego społeczeństwa. W tym celu przeanalizujemy różne podejścia i opinie ekspertów w tej dziedzinie, aby zaoferować pełną i prawdziwą wizję tego bardzo istotnego tematu. Poprzez wyczerpującą analizę staramy się zapewnić naszym czytelnikom szeroką i zaktualizowaną wizję Azjatycki kryzys finansowy, w celu promowania krytycznej i wzbogacającej refleksji.
Kraje najbardziej dotknięte kryzysem.

Azjatycki kryzys finansowy – kryzys finansowy, który rozpoczął się w czerwcu 1997. Katalizatorem była decyzja rządu Tajlandii o upłynnieniu kursu bahta, który był wcześniej powiązany z dolarem amerykańskim. Spowodowana ona była niemożliwością dłuższej obrony waluty przed atakami spekulantów. Gwałtowny spadek kursu bahta, a tym samym zwiększenie kosztów obsługi długu zagranicznego, doprowadziło państwo na skraj bankructwa. Kryzys szybko rozprzestrzenił się na inne państwa regionu. Najbardziej oprócz Tajlandii ucierpiały: Malezja, Filipiny, Indonezja, Singapur, Korea Południowa.

Do głównych czynników, które przyczyniły się do kryzysu zalicza się:

  • deprecjacja jena w okresie bezpośrednio poprzedzającym kryzys i związany z tym spadek konkurencyjności towarów produkowanych w państwach regionu;
  • pokusa nadużycia – powszechnie zakładano, że państwo nie dopuści do upadku wielkich przedsiębiorstw (szczególnie istotne w przypadku koreańskich czeboli i indonezyjskich firm klanów rodzinnych powiązanych z administracją rządową);
  • słabość lokalnych systemów bankowych i błędna polityka kredytowa banków – udzielanie kredytów podmiotom zagrożonym niewypłacalnością, koncentracja znacznej części kredytów w nielicznych branżach (często obarczonych znacznym ryzykiem), przekonanie banków zaciągających kredyty zagraniczne o roli państwa, które w każdym wypadku miałoby bronić stałego kursu walutowego;
  • działalność kredytowa instytucji finansowych pozostających pod jeszcze słabszym nadzorem niż banki.
Skutki ekonomiczne kryzysu (1998)
Państwo Kurs walutowy Zmiana PKB per capita Wzrost bezrobocia Spadek płacy realnej
Filipiny 27,9 2,7 21,5 2,0
Indonezja 70,9 14,4 36,2 41,0
Korea Płd. 32,1 7,4 161,5 9,3
Malezja 28,3 9,5 41,7 1,1
Tajlandia 24,2 11,4 277,8 7,4

Po kryzysie większość dotkniętych jego skutkami państw wprowadziła reformy zwiększające transparentność i efektywność funkcjonowania ich sektorów bankowych.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Adam Budnikowski: Międzynarodowe stosunki gospodarcze. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2006, s. 425-429. ISBN 83-208-1622-X.
  2. ↑ Adam Budnikowski: Międzynarodowe stosunki gospodarcze. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2006, s. 429. ISBN 83-208-1622-X.
  3. ↑ Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 26. ISBN 978-1-57660-351-2.

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot