_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Fernand Cormon

W tym artykule zagłębimy się w temat Fernand Cormon, temat, który w ostatnim czasie wzbudził zainteresowanie i dyskusję. _Var1 zyskał na znaczeniu ze względu na swój wpływ na różne obszary, od polityki po naukę, w tym kulturę i społeczeństwo w ogóle. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy istniejące na Fernand Cormon, oferując pełny i obiektywny przegląd, który pozwoli czytelnikowi wyrobić sobie świadomą opinię na ten temat. Dodatkowo zbadamy pochodzenie i ewolucję Fernand Cormon, a także jego znaczenie w bieżącym kontekście. Bez wątpienia Fernand Cormon stanowi temat o ogromnym znaczeniu, który zasługuje na ostrożne i obiektywne potraktowanie, i właśnie celem tego artykułu jest przedstawienie pełnej i szczegółowej wizji tego tematu, który jest dziś tak aktualny.
Fernand Cormon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1845
Paryż

Data i miejsce śmierci

20 marca 1924
Paryż

Narodowość

Francuz

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

akademizm

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons
Harem (scena z Tysiąca i jednej nocy) (po 1877)

Fernand-Anne Piestre Cormon (ur. 24 grudnia 1845 w Paryżu, zm. 20 marca 1924 tamże) – francuski malarz akademicki, dekorator i pedagog.

Życiorys

Studiował w Brukseli u Jean-Francois Portaelsa, później w Paryżu u Alexandre Cabanela i Eugène’a Fromentina. Debiutował w Salonie w 1868. Początkowo wystawiał płótna przedstawiające dramatyczne sceny przemocy, takie jak Śmierć Rawany czy Mord w seraju. Później malował głównie sceny historyczne, religijne oraz portrety. W nurcie akademickiego historyzmu odtwarzał sceny z życia ludzi epoki kamiennej, ale i zdarzenia z historii nowożytnej (Bitwa pod Essling w 1809). Wykonał dekoracje (freski, plafony) w kilku paryskich budynkach użyteczności publicznej. W latach 1875–1877 mieszkał w Tunezji, dzięki czemu zainteresował się tematyką orientalną.

Cormon pozostał wierny zasadom akademizmu i do końca życia wystawiał w paryskim Salonie. Był profesorem École des Beaux-Arts i członkiem Académie des Beaux-Arts od 1898. W 1880 został odznaczony Legią Honorową V klasy.

Uczniowie

Wykształcił licznych uczniów z kraju i zagranicy, później częstokroć sławniejszych i przerastających go talentem, byli wśród nich: Louis Anquetin, Armand Assus, Adolphe Beaufrère, Émile Bernard, Marius de Buzon, Émile Claro, Omer Désiré Bouchery, Jacques Bonneaud, George Hendrik Breitner, Ibrahim Çallı, Auguste-Elysée Chabaud, Eugéne-Louis Chayllery, Lucien-Victor Delpy, Paul Elie Dubois, Thorvald Erichsen, Augustin Ferrando, Constantin Font, Jules Fouqueray, Pierre Frailong, Jean Frélaut, Alphonse Germain-Thill, Charles Laval, Victor le Baube, Emmanuel Mané-Katz, Henri Marret, Henri Matisse, Louis Muraton, Alphonse Osbert, Nikołaj Roerich, Édouard-Marcel Sandoz, Chaim Soutine, Henri de Toulouse-Lautrec, Vincent van Gogh i Henri Villain.

Wybrane prace

Polowanie (szkic dekoracji dla Muzeum Historii Naturalnej, 1897)

Malarstwo

  • 1875: Mort de Ravana (Śmierć Rawany)
  • 1877: Jésus ressuscite la fille de Jaïre (Jezus wskrzeszający córkę Jaira)
  • 1880: Caïn fuyant avec sa famille (Kain uciekający ze swą rodziną)
  • 1884: Âge de pierre (Epoka kamienia)
  • 1887: Les Vainqueurs de Salamine (Zwycięzcy spod Salaminy)
  • 1891: Portrait de Gérôme (Portret J.-L. Gérôme’a)
  • 1894: Une forge (Kuźnia)
  • 1912: Gulliver chez les géantes (Guliwer u olbrzymów); Femme nue assise sur un divan (Naga kobieta na sofie)

Dekoracje

  • 1878: La Bienfaisance i L’Éducation, Paryż, Mairie du IVe arrondissement
  • 1897/98: La Chasse i La Pêche, Paryż, Muzeum Historii Naturalnej
  • 1901: dekoracje ścienne, Tours, Hôtel de Ville, sala ślubów
  • 1911: Vision du Paris primitif, La Révolution française, Les Temps modernes, plafony, Paryż, Petit Palais

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Maria Poprzęcka: Akademizm. Warszawa: Wyd. Artystyczne i Filmowe, 1980, s. 138.
  2. ↑ Art Renewal Center.

Bibliografia

  • Cormon, Fernand w Encyclopædia Britannica (red. Hugh Chisholm). T. 7. Cambridge: Cambridge University Press, 1911 (XI edycja), s. 161

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot