_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Georges St-Pierre

W następnym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Georges St-Pierre i odkryjemy jego wiele aspektów. Od intrygującego pochodzenia po obecne skutki – zagłębimy się w ten temat, aby odkryć jego tajemnice. Poprzez wyczerpującą analizę i krytyczne podejście staramy się rzucić światło na Georges St-Pierre, oferując naszym czytelnikom kompleksowe i świadome spojrzenie na tę fascynującą dziedzinę. Dołącz do nas w tej wycieczce po Georges St-Pierre i odkryj wszystko, co kryje się za tym enigmatycznym wszechświatem.
Georges St-Pierre
Ilustracja
St-Pierre (2021)
Pseudonim

GSP, Rush

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1981
Saint-Isidore

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

178 cm

Masa ciała

84 kg

Styl walki

kyokushin, brazylijskie jiu-jitsu, zapasy

Trenowany przez

Firas Zahabi

Debiut

2002

Kategoria wagowa

średnia (od 2017), półśrednia (do 2013)

Klub

Tristar Gym

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

28

Zwycięstwa

26

Przez nokauty

8

Przez poddania

6

Przez decyzje

12

Porażki

2

  1. Bilans walk aktualny na 31 marca 2024.
Strona internetowa

Georges St-Pierre (ur. 19 maja 1981 w Saint-Isidore) – kanadyjski zawodnik mieszanych sztuk walki, dwukrotny zdobywca mistrzowskiego pasa organizacji UFC w wadze półśredniej z 2006 i 2008 oraz wagi średniej z 2017.

Trzykrotnie – w 2008, 2009 i 2010 roku – został wybrany przez kanadyjską telewizję Sportsnet sportowcem roku w Kanadzie.

Życiorys

St-Pierre w lutym 2009 r

St-Pierre, Québécois, urodził się w Saint-Isidore, Montérégie, Quebec, jako syn Rolanda i Pauline St-Pierre 19 maja 1981 roku. St-Pierre miał trudne dzieciństwo, uczęszczał do szkoły, w której inni kradli mu ubrania i pieniądze. W dzieciństwie grał w hokeja, jeździł na łyżwach i uprawiał kilka sportów. Rozpoczął naukę Kyokushin Karate w wieku siedmiu lat od swojego ojca, a później od mistrza Kyokushin Karate, aby obronić się przed szkolnym łobuzem. Zajął się zapasami, brazylijskim Jiu-Jitsu i boksem po tym, jak jego nauczyciel karate zmarł, gdy Georges miał około 16 lat. St-Pierre uczęszczał do szkoły średniej w École Pierre-Bédard, gdzie był rekordzistą szkoły w ilości wykonanych podciągnięć. Po ukończeniu szkoły podjął studia kinezjologiczne w Cégep Édouard-Montpetit. Przed rozpoczęciem kariery zawodowej w mieszanych sztukach walki, St-Pierre pracował jako bramkarz w montrealskim klubie nocnym w South Shore o nazwie Fuzzy Brossard oraz jako śmieciarz przez sześć miesięcy, aby opłacić czesne w szkole. W wieku 12 lat posiadał już czarny pas karate Kyokushin 2. dan, a pierwszą zawodową walkę stoczył w wieku 20 lat.

W młodości St-Pierre był zainspirowany Jean-Claude Van Damme i opisywał walkę z nim w filmie „Kickboxer”: Vengeance jako „spełnienie marzeń”.

9 czerwca 2021 roku Saint-Isidore uhonorowało St-Pierre’a odsłonięciem ważącego 136 kg posągu z brązu, wraz z biografią zatytułowaną „Place GSP”. Statua znajduje się w ośmiokącie reprezentującym klatkę UFC z ośmioma podstawowymi wartościami St-Pierre’a wygrawerowanymi po francusku na podłodze ośmiokąta: rodzina, wytrwałość, mądrość, uczciwość, hojność, szacunek, kreatywność i honor.

Trening

St-Pierre trenował z wieloma grupami w wielu różnych siłowniach przez całą swoją karierę zawodniczą. Przed walką z B.J. Pennem na UFC 58, trenował w Renzo Gracie Jiu-Jitsu Academy w Nowym Jorku. St-Pierre otrzymał swój brązowy pas w BJJ od Renzo Gracie 21 lipca 2006 roku. We wrześniu 2008 roku St-Pierre zdobył czarny pas w brazylijskim jiu-jitsu pod okiem Bruno Fernandesa.

St-Pierre rozpoczął treningi z Rashadem Evansem, Nathanem Marquardtem, Keithem Jardine’em, Donaldem Cerrone i innymi zawodnikami mieszanych sztuk walki w szkole Submission Fighting Gaidojutsu Grega Jacksona w Nowym Meksyku. Niektórzy z uczniów Jacksona towarzyszyli St-Pierre’owi do Montrealu, aby pomóc mu przygotować się do walki na UFC 94 z B.J. Pennem w Tristar Gym, w tym Keith Jardine, Nathan Marquardt, Donald Cerrone i Rashad Evans. Trenerem siłowym Georges’a jest Jonathan Chaimberg z Adrenaline Performance Centre w Montrealu. Głównym trenerem Georges’a jest Firas Zahabi z Zahabi MMA, z gymu Tristar. Ta dwójka stoczyła wszystkie ostatnie walki St-Pierre’a i pozostaje jego bliskimi przyjaciółmi. W latach 2006–2009 St-Pierre trenował Muay Thai pod okiem Phila Nurse’a w Wat w Nowym Jorku.

Sportowa kariera

Pierwszy kontakt ze sportami walki miał w wieku siedmiu lat, gdy rozpoczął treningi karate kyokushin. W późniejszym okresie ćwiczył również zapasy, boks, boks tajski oraz brazylijskie jiu-jitsu (BJJ). W lipcu 2006 roku otrzymał brązowy pas w BJJ od Renzo Gracie, a we wrześniu 2008 czarny od Bruno Fernandesa.

Mieszane sztuki walki

W styczniu 2002 roku zadebiutował jako zawodowiec w MMA. Wygrawszy 5 walk z rzędu przed czasem w kanadyjskiej federacji UCC i zdobywając jej pas mistrzowski, podpisał kontrakt z organizacją UFC. Zadebiutował dla niej w styczniu 2004 roku na UFC 46, gdy pokonał Karapeta Parizjana przez jednogłośną decyzję sędziów. Po kolejnym zwycięstwie (nad Jayem Hieronem) otrzymał szansę walki o wakujące mistrzostwo UFC w wadze półśredniej przeciwko byłemu mistrzowi, Mattowi Hughesowi. Odbyła się on 22 października 2004 roku (UFC 50); St-Pierre przegrał przez poddanie na sekundę przed końcem pierwszej rundy. Była to jego pierwsza porażka w profesjonalnej karierze MMA. Po przegranej z Hughesem, w maju 2005 obronił mistrzostwo TKO Major League (wcześniej UCC) poddając Dave’a Strassera. To była ostatnia walka dla kanadyjskiego TKO Major League, po niej podpisał długoterminowy kontrakt z UFC.

W ciągu następnych dwóch lat zwyciężył w 5 kolejnych walkach (w tym z B.J. Pennem), dzięki czemu zdobył prawo do rewanżowej walki z Hughesem. Doszło do niej 18 listopada 2006 na UFC 65. Tym razem zwyciężył St-Pierre (przez TKO), odbierając Hughesowi mistrzowski pas. Jednak sensacyjnie stracił go już w pierwszej obronie (UFC 69), przegrywając przez TKO z niżej notowanym Mattem Serrą.

Mistrzostwo odzyskał 19 kwietnia 2008 roku w Montrealu, nokautując Serrę w walce rewanżowej na UFC 83 (wcześniej zdobył tymczasowe mistrzostwo, pokonując po raz drugi Hughesa). Następnie sześciokrotnie je obronił, pokonując wszystkich rywali w dominującym stylu (Jona Fitcha, B.J. Penna, Thiago Alvesa, Dana Hardy’ego, Josha Koschecka i Jake’a Shieldsa). Swoją siódmą obronę pasa mistrzowskiego miał stoczyć 29 października 2011 roku na UFC 137 przeciw Carlosowi Conditowi, ale z powodu kontuzji kolana na 10 dni przed galą musiał się wycofać z tego pojedynku. Kolejną datę mistrzowskiego starcia ogłoszono na 4 lutego 2012, ale i tym razem do walki nie doszło ze względu na zerwanie więzadła w kolanie w grudniu przez St-Pierre’a, co spowodowało ponad 10-miesięczną absencję mistrza. Zamiast pojedynku St-Pierre vs Condit na lutowej gali, włodarze UFC zestawili ze sobą Condita z Nickiem Diazem o tymczasowe mistrzostwo w wadze półśredniej – ostatecznie zwyciężył Condit.

Do walki unifikacyjnej St-Pierre’a z Conditem w końcu doszło pod koniec 2012 roku na gali UFC 154 w Montrealu. Kanadyjczyk narzucił szybkie tempo, dzięki czemu miał przewagę w pierwszych dwóch rundach. W 3. rundzie Condit znokdaunował St-Pierre’a wysokim lewym kopnięciem w głowę, ale pod koniec rundy Kanadyjczyk doszedł do siebie i do końca rundy atakował Amerykanina w parterze. Ostatnie dwie rundy wyglądały podobnie co dwie pierwsze – obalenia przez St-Pierre’a i zadawanie przez niego serii ciosów łokciami i pięściami w parterze. Po końcowym gongu jednogłośnie na punkty zwyciężył St-Pierre oraz obronił siódmy raz z rzędu pas mistrzowski w kategorii do 77 kg.

16 marca 2013 pokonał jednogłośnie na punkty Nicka Diaza broniąc ósmy raz mistrzostwo, natomiast 16 listopada tego samego roku niejednogłośną decyzją sędziów zwyciężył Johny’ego Hendricksa po czym zawiesił karierę zawodniczą.

Po prawie czterech lata wrócił do zawodowych startów mierząc się 4 listopada 2017 na UFC 217 z mistrzem wagi średniej Brytyjczykiem Michaelem Bispingiem, którego ostatecznie pokonał przez techniczne poddanie duszeniem zza pleców w drugiej rundzie, zostając tym samym mistrzem kat. średniej. Kanadyjczyk został również jednym z czterech zawodników w historii którzy zdobyli dwa pasy UFC w innych kategoriach wagowych, wcześnie ta sztuka udawała się Randy’emu Couturowi, B.J. Pennowi i Conorowi McGregorowi. 7 grudnia 2017 zwakował pas z powodów zdrowotnych.

13 grudnia 2018 roku, St-Pierre ujawnił w podcaście La Sueur, że całkowicie wyzdrowiał z wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, ale nie podjął jeszcze decyzji, czy wróci do walki.

St-Pierre ogłosił swoje oficjalne przejście na emeryturę 21 lutego 2019 roku na konferencji prasowej w Bell Centre w Montrealu.

9 maja 2020 roku, UFC ogłosiło, że St-Pierre zostanie wprowadzony do nowoczesnego skrzydła UFC Hall of Fame.

Osiągnięcia

Mieszane sztuki walki

  • 2002–2003: mistrz Universal Combat Challenge (UCC) w wadze półśredniej
  • 2005: mistrz TKO Major League w wadze półśredniej
  • 2006–2007: mistrz UFC w wadze półśredniej
  • 2007–2008: tymczasowy mistrz UFC w wadze półśredniej
  • 2008–2013: mistrz UFC w wadze półśredniej
  • 2017: mistrz UFC w wadze średniej

Kyokushin

  • 1992: All Canadian open Junior Kumite – 1. miejsce
  • 1993: All Canadian open Junior Kumite – 1. miejsce
  • 1994: All Canadian open Junior Kumite – 2. miejsce
  • 1995: All Canadian open Junior Kumite – 1. miejsce
  • 1996: All Canadian open Junior Kumite – 1. miejsce

Lista walk w MMA

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 26-2 Wielka Brytania Michael Bisping (30-7) Techniczne poddanie (duszenie zza pleców) 3 4:23 UFC 217 04.11.2017 Stany Zjednoczone Nowy Jork Zmiana kategorii wagowej na średnią. Zdobył mistrzostwo UFC w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru.
Wygrana 25-2 Stany Zjednoczone Johny Hendricks (15-1) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC 167 16.11.2013 Stany Zjednoczone Las Vegas Obronił mistrzostwo UFC w wadze półśredniej. Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 24-2 Stany Zjednoczone Nick Diaz (26-8) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 158 16.03.2013 Kanada Montreal Obronił mistrzostwo UFC w wadze półśredniej.
Wygrana 23-2 Stany Zjednoczone Carlos Condit (28-5) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 154 17.11.2012 Kanada Montreal Obronił mistrzostwo UFC w wadze półśredniej.
Wygrana 22-2 Stany Zjednoczone Jake Shields (26-4-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 129 30.04.2011 Kanada Toronto Obronił mistrzostwo UFC w wadze półśredniej.
Wygrana 21-2 Stany Zjednoczone Josh Koscheck (15-4) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 124 11.12.2010 Kanada Montreal Obronił mistrzostwo UFC w wadze półśredniej. Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 20-2 Wielka Brytania Dan Hardy (23-6) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 111 27.03.2010 Stany Zjednoczone Newark Obronił mistrzostwo UFC w wadze półśredniej
Wygrana 19-2 Brazylia Thiago Alves (17-5) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 100 11.07.2009 Kanada Las Vegas Obronił mistrzostwo UFC w wadze półśredniej
Wygrana 18-2 Stany Zjednoczone B.J. Penn (13-4-1) TKO (przerwanie przez narożnik) 4 5:00 UFC 94 31.01.2009 Stany Zjednoczone Las Vegas Obronił mistrzostwo UFC w wadze półśredniej
Wygrana 17-2 Stany Zjednoczone Jon Fitch (19-2) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 87 09.08.2008 Stany Zjednoczone Minneapolis Obronił mistrzostwo UFC w wadze półśredniej. Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 16-2 Stany Zjednoczone Matt Serra (10-4) TKO (ciosy kolanem w korpus) 2 4:45 UFC 83 19.04.2008 Kanada Montreal Zdobył i zunifikował mistrzostwo UFC w wadze półśredniej.
Wygrana 15-2 Stany Zjednoczone Matt Hughes (42-5) Poddanie werbalne (dźwignia na łokieć) 2 4:54 UFC 79 29.12.2007 Stany Zjednoczone Las Vegas Zdobył tymczasowe mistrzostwo UFC w wadze półśredniej. Bonus za poddanie wieczoru.
Wygrana 14-2 Stany Zjednoczone Josh Koscheck (9-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 74 25.08.2007 Stany Zjednoczone Las Vegas
Przegrana 13-2 Stany Zjednoczone Matt Serra (9-4) TKO (ciosy pięściami) 1 3:25 UFC 69 07.04.2007 Stany Zjednoczone Houston Stracił mistrzostwo UFC w wadze półśredniej.
Wygrana 13-1 Stany Zjednoczone Matt Hughes (41-4) TKO (wysokie kopnięcie i ciosy pięściami) 2 1:25 UFC 65 18.11.2006 Stany Zjednoczone Sacramento Zdobył mistrzostwo UFC w wadze półśredniej. Bonus za nokaut wieczoru.
Wygrana 12-1 Stany Zjednoczone B.J. Penn (10-2-1) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 58 04.03.2006 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 11-1 Stany Zjednoczone Sean Sherk (30-1-1) TKO (ciosy pięściami i łokciami) 2 2:53 UFC 56 19.11.2005 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 10-1 Stany Zjednoczone Frank Trigg (12-3) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:09 UFC 54 20.08.2005 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 9-1 Stany Zjednoczone Jason Miller (12-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 52 16.04.2005 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 8-1 Stany Zjednoczone Dave Strasser (21-5-4) Poddanie (dźwignia na rękę – kimura) 1 1:52 TKO 19:Rage 29.05.2005 Kanada Montreal Obronił mistrzostwo TKO Major League MMA w wadze półśredniej.
Przegrana 7-1 Stany Zjednoczone Matt Hughes (36-4) Poddanie (dźwignia na łokieć) 1 4:59 UFC 50 22.10.2004 Stany Zjednoczone Atlantic City Walka o mistrzostwo UFC w wadze półśredniej.
Wygrana 7-0 Stany Zjednoczone Jay Hieron (4-0) TKO (ciosy pięściami) 1 1:42 UFC 48 19.06.2004 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 6-0 Armenia Karapet Parizjan (10-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 46 31.01.2004 Stany Zjednoczone Las Vegas Debiut w UFC.
Wygrana 5-0 Stany Zjednoczone Pete Spratt (12-6) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:40 TKO 14:Road Warriors 29.11.2003 Kanada Victoriaville Obronił kanadyjskie mistrzostwo UCC (dawna nazwa) w wadze półśredniej
Wygrana 4-0 Stany Zjednoczone Thomas Denny (10-9) TKO (przerwanie przez lekarza) 2 2:45 UCC 12:Adrenaline 25.01.2003 Kanada Montreal Obronił kanadyjskie mistrzostwo UCC (dawna nazwa) w wadze półśredniej
Wygrana 3-0 Stany Zjednoczone Travis Galbraith (5-1) TKO (ciosy łokciami) 1 2:03 UCC 11:Thew next level 11.10.2002 Kanada Montreal Obronił kanadyjskie mistrzostwo UCC (dawna nazwa) w wadze półśredniej
Wygrana 2-0 Kanada Justin Bruckmann (4-1) Poddanie (dźwignia na łokieć) 1 3:53 UCC 10:Battle 15.06.2002 Kanada Gatineau Zdobył kanadyjskie mistrzostwo UCC (dawna nazwa) w wadze półśredniej
Wygrana 1-0 Kanada Ivan Menjivar (4-0) TKO (ciosy pięściami) 1 4:59 UCC 7:Bad Boyz 25.01.2002 Kanada Montreal

Filmografia

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Statystyki i rekord MMA na sherdog.com. sherdog.com. . (ang.).
  2. Hour.ca – News – Georges St-Pierre leads Montreal to UFC glory , web.archive.org, 15 lipca 2007 .
  3. mixed-martial-arts-georges-st.pierre , web.archive.org, 13 czerwca 2007 .
  4. Georges St-Pierre talks bullying and chin-up records on visit to old high school | Globalnews.ca , Global News (ang.).
  5. S.I. Staff, Digging into the Quebec roots of UFC welterweight champ Georges St-Pierre , Sports Illustrated (ang.).
  6. a b Georges St-Pierre has come long way from skinny kid who was bullied , montrealgazette (ang.).
  7. Georges St-Pierre Was Honored To Fight His Hero Jean-Claude Van Damme In ‘Kickboxer: Vengeance’ , www.yahoo.com (ang.).
  8. Georges St-Pierre honoured with life-sized statue by his hometown of Saint-Isidore, Quebec , MMA Crossfire, 9 czerwca 2021 (ang.).
  9. Georges St-Pierre honoured with life-sized bronze statue in hometown of Saint-Isidore – Montreal | Globalnews.ca , Global News (ang.).
  10. Place GSP – Place GSP , placegsp.com .
  11. UFC®: Ultimate Fighting Championship® , web.archive.org, 22 stycznia 2009 .
  12. Wat Gear , web.archive.org, 25 kwietnia 2012 .
  13. GSP wypada z karty walk UFC 137. fight24.pl, 2011-10-18. (pol.).
  14. GSP ponownie kontuzjowany, Diaz vs. Condit o pas interim. mmarocks.pl, 2011-12-07. (pol.).
  15. Tomasz Chmura: UFC 154: St-Pierre vs. Condit – wyniki. mmarocks.pl, 2012-11-18. . (pol.).
  16. Tomasz Chmura: UFC 158: St-Pierre vs. Diaz – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 2013-03-16. . (pol.).
  17. Tomasz Chmura: UFC 167: St. Pierre vs Hendricks – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 2013-11-17. . (pol.).
  18. Wojsław Rysiewski: St. Pierre: „Muszę odejść na jakiś czas”. mmarocks.pl, 2013-11-17. . (pol.).
  19. K. Witek: Wyniki UFC 217: St. Pierre udusił Bispinga, Jędrzejczyk i Garbrandt stracili mistrzowskie pasy. mmanews.pl, 2017-11-04. . (pol.).
  20. Thomas Gerbasi: Whittaker vs Rockhold set for UFC 221 main event. ufc.com, 2017-12-07. . (ang.).
  21. Georges St-Pierre ("Rush") | MMA Fighter Page , Tapology (ang.).

Linki zewnętrzne