_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Język wczesny nowoangielski

W dzisiejszym świecie Język wczesny nowoangielski stał się tematem ogólnego zainteresowania, który obejmuje różne obszary życia codziennego. Wraz z postępem technologii i zmianami społeczno-kulturowymi Język wczesny nowoangielski stał się kluczowym elementem sposobu, w jaki wchodzimy w interakcję ze środowiskiem, odnosimy się do innych i stawiamy czoła wyzwaniom XXI wieku. Od influencerów Język wczesny nowoangielski po trendy, które nadają ton w tak różnorodnych obszarach, jak zdrowie, edukacja, polityka i gospodarka – zjawisko to ma znaczący wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. W tym artykule szczegółowo zbadamy fundamentalną rolę, jaką Język wczesny nowoangielski odgrywa dzisiaj, analizując jej implikacje i prognozując jej znaczenie w przyszłości.
English
(Early Modern English)
Obszar

obecnie wymarły, dawniej Wielka Brytania i jej kolonie

Liczba mówiących

wymarły

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Kody języka
ISO 639-6 emen
IETF en-emodeng
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Słownik języka wczesnego nowoangielskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język wczesny nowoangielski – określenie na okres w historii języka angielskiego, dotyczące lat 1440–1650. Pierwsza edycja Biblii króla Jakuba oraz dzieła Williama Shakespeare'a zostały napisane we wczesnym nowoangielskim, jednakże w Biblii króla Jakuba celowo zachowano wiele archaizmów, które nie były w użyciu, gdy ją wydano. Osoby znające angielski generalnie rozumieją wczesny nowoangielski, chociaż czasem tłumaczenie jest utrudnione z powodu zmian w gramatyce i znaczeniach niektórych słów oraz różnicach w zapisie. W okresie języka wczesnego nowoangielskiego rozpoczęła się standaryzacja języka angielskiego.

Różnice między wczesnym nowoangielskim a angielskim współczesnym

Koniugacja

Odmiana czasowników w formie thou (druga osoba liczby pojedynczej) zakończona była na -(e)st, a w formie trzeciej osoby liczby pojedynczej na -eth, a nie, tak jak obecnie, na -s. Wyróżniał się tu nieregularny czasownik be (być), który w drugiej osobie liczby pojedynczej posiadał formę art (thou art = jesteś), natomiast w trzeciej osobie liczby pojedynczej używaną do dziś formę is.

Zarówno formy drugiej, jak i trzeciej osoby liczby pojedynczej traciły końcówki w trybie łączącym, który używał podstawowej formy czasownika.

Zaimki

Wczesny nowoangielski, jak większość języków europejskich, dysponował rozróżnieniem T-V (tj. rozróżnieniem między formą ty i wy). Istniały dwie formy zaimka dla drugiej osoby: ye (liczba mnoga oraz pojedyncza w mowie formalnej, zastąpiona później przez you, będące początkowo przypadkiem zależnym od ye), oraz thou (liczba pojedyncza w mowie nieformalnej). Obecnie forma thou jest archaizmem, używa się jej głównie w modlitwach i niektórych współczesnych dialektach języka angielskiego. Thy i thine to wczesnonowoangielski odpowiednik słów your i yours (twój i twoje). Forma thine stosowana była, jeśli występujący po niej wyraz zaczynał się od samogłoski. Była to też forma emfatyczna i orzecznikowa (w tej drugiej funkcji odpowiednikiem we współczesnym angielskim jest dziś yours). Forma thee była natomiast przypadkiem zależnym (object case) od thou (np. I know thee = znam cię). Formy thou, thee, thy, thine stosowane były w stylu eleganckim jeszcze pod koniec XIX wieku.

Zobacz też

Języki germańskie
wschodniogermańskie †
zachodniogermańskie
północnogermańskie
  • Język pragermański nie jest językiem germańskim, ale przodkiem wszystkich języków germańskich
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot