_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Jean-Baptiste Vallin de la Mothe

W tym artykule będziemy dalej badać Jean-Baptiste Vallin de la Mothe, temat, który w ostatnich latach wywołał duże zainteresowanie i debatę. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, zbadamy wszystkie aspekty związane z Jean-Baptiste Vallin de la Mothe, aby zapewnić kompleksowy i kompletny przegląd. Poprzez wywiady, badania i analizy będziemy starali się lepiej zrozumieć ten temat i jego wpływ na różne obszary codziennego życia. Od jego znaczenia w środowisku akademickim po rolę w kulturze popularnej, Jean-Baptiste Vallin de la Mothe przyciągnął uwagę wielu osób i wygenerował szereg pytań i wątpliwości, które postaramy się rozwiać w tym artykule. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i poznania Jean-Baptiste Vallin de la Mothe!
Jean-Baptiste Vallin de la Mothe
Data i miejsce urodzenia

1729
Angoulême

Data i miejsce śmierci

7 maja 1800
Angoulême

Narodowość

francuska

Praca
Styl

klasycyzm

Budynki

Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu
Gostinyj Dwor
Kościół św. Katarzyny w Sankt Petersburgu

Multimedia w Wikimedia Commons

Jean-Baptiste Michel Vallin de la Mothe (ur. 1729 w Angoulême, zm. 7 maja 1800 tamże) – francuski architekt, działający głównie w Petersburgu, kuzyn nauczyciela architektury Jacques-François Blondela (u którego prawdopodobnie pobierał nauki przedmiotu); od 1766 nadworny architekt cesarzowej Katarzyny II.

Począwszy od 1750 spędził dwa lata na studiach w Akademii Francuskiej w Rzymie. Po powrocie do Paryża był jednym z architektów, którzy mieli zaszczyt zaprezentować własny projekt Placu Ludwika XV (obecnie Place de la Concorde). W 1759 zaakceptował ofertę rosyjskiego ambasadora Aleksego Piotrowicza Bestużew-Riumina, która dotyczyła dawania lekcji architektury w Petersburgu. Jedną z pierwszych prac w Petersburgu jakich się podjął Vallin de la Mothe było dostosowanie projektów Blondela na potrzeby Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu – kluczowej inwestycji, wykonywanej w latach 1765-1772, na zlecenie mecenasa rosyjskiego Oświecenia Iwana Szuwałowa. Jako profesor Akademii uczył wielu rosyjskich architektów, którzy następnie byli zaliczani do najznamienitszych twórców swoich czasów, m.in. Iwana Starowa oraz Wasilija Bażenowa; dał impuls wielu młodym obiecującym rosyjskim studentom do wyjazdu do Paryża, gdzie pobierali nauki u mistrza przedmiotu Charlesa De Wailly, co w konsekwencji odcisnęło piętno na rosyjskim neoklasycyzmie.

Jego pracami była oczarowana Katarzyna II Wielka, która zatrudniła go do rozbudowy Pałacu Zimowego leżącego naprzeciw Akademii, po drugiej stronie Newy. Budowla, która powstała – zwana Małym Ermitażem – jest najsłynniejszą pracą architekta. Była od samego początku miejscem, w którym caryca Rosji przechowywała swoją imponująca kolekcję sztuki. Z czasem zbiór rozrósł tak bardzo, że należy obecnie do największych na świecie. Państwowe Muzeum Ermitażu posiada ponad 3 mln dzieł sztuki i jest odwiedzane co roku przez setki tysięcy turystów z całego świata. Część kompleksu stanowią pomieszczenia zaprojektowane przez Vallina de la Mothe.

Wybrane projekty architektoniczne

  • Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu.
    Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu.
  • Łuk Nowej Holandii.
    Łuk Nowej Holandii.
  • Kościół św. Katarzyny w Sankt Petersburgu.
    Kościół św. Katarzyny w Sankt Petersburgu.

Przypisy

  1. ↑ a b David Watkin, A History of Western Architecture
  2. ↑ Saint Petersburg Encyclopedia
  3. ↑ George Heard Hamilton, The Art and Architecture of Russia 1983:292.
  4. ↑ Юсуповский дворец , www.spb-guide.ru (ros.).
  5. ↑ Yusupov Palace, travel.nytimes.com

Bibliografia

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot