_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Joseph Luns

Dziś Joseph Luns to temat, który przyciągnął uwagę ludzi w każdym wieku, płci i narodowości. Od momentu pojawienia się Joseph Luns budzi duże zainteresowanie w społeczeństwie ze względu na jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Z biegiem czasu Joseph Luns stał się tematem dyskusji na różnych platformach i wygenerował niezliczone opinie i punkty widzenia. Ponieważ znaczenie Joseph Luns stale rośnie, ważne jest, aby zagłębić się w jego różne aspekty i zrozumieć jego wpływ na współczesny świat. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ Joseph Luns i jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
Joseph Luns
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Joseph Antoine Marie Hubert Luns

Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1911
Rotterdam

Data i miejsce śmierci

18 lipca 2002
Bruksela

Sekretarz generalny NATO
Okres

od 1 października 1971
do 25 czerwca 1984

Poprzednik

Manlio Brosio

Następca

Peter Carington

Minister spraw zagranicznych Holandii
Okres

od 13 października 1956
do 6 lipca 1971

Poprzednik

Johan Willem Beyen

Następca

Norbert Schmelzer

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Joseph Antoine Marie Hubert Luns (ur. 28 sierpnia 1911 w Rotterdamie, zm. 18 lipca 2002 w Brukseli) – holenderski polityk, w latach 1971-1984 sekretarz generalny NATO.

Życiorys

Studiował prawo na uniwersytetach w Lyeden i Amsterdamie oraz ekonomię polityczną w London School of Economics i na Uniwersytecie Berlińskim. Na początku lat 30. odbył służbę wojskową w marynarce holenderskiej. Jako pracownik Misterstwa Spraw Zagranicznych został zmuszony do emigracji w czasie II wojny światowej do Londynu. Po wojnie objął stanowisko ambasadora Holandii w Wielkiej Brytanii, następnie zaś został członkiem holenderskiej delegacji przy Organizacji Narodów Zjednoczonych.

W 1952 r. został ministrem spraw zagranicznych Holandii z ramienia Katolickiej Partii Ludowej. W wyniku remisu wyborczego był zmuszony do dzielenia stanowiska z konkurentem z Partii Pracy. Samodzielnie stanowisko objął w 1956 i sprawował je do 1971 r., kiedy został sekretarzem generalnym NATO.

Przeciwstawiał się oddaniu kontroli nad Nową Gwineą władzom Indonezji, choć w końcu do podjęcia takiej decyzji zmusił go prezydent Stanów Zjednoczonych John F. Kennedy. Był jednym z inicjatorów i sygnatariuszy traktatu rzymskiego. Popadł w konflikt z lewicowym rządem swojego kraju, kiedy wyraził poparcie dla stworzenia bazy rakietowej NATO na terenie Holandii.

Został odznaczony m.in. Orderem Lwa Niderlandzkiego i amerykańskim Medalem Wolności.

Był żonaty z baronową Elisabeth van Heemstra. Miał syna i córkę.

Linki zewnętrzne

Sekretarze generalni NATO

Laureaci nagrody Karola Wielkiego

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot