_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Konstytuanta

W tym artykule poruszymy temat Konstytuanta, który jest dziś niezwykle aktualny i interesujący. Konstytuanta to temat, który wywołał wielką debatę i przyciągnął uwagę wielu osób z różnych dziedzin. W całej historii Konstytuanta był przedmiotem badań, analiz i refleksji, co przyczyniło się do jego ewolucji i zrozumienia w obecnym kontekście. Co więcej, Konstytuanta odegrał znaczącą rolę w życiu wielu ludzi, bezpośrednio lub pośrednio wpływając na różne aspekty społeczeństwa. Dlatego istotne jest zbadanie i zgłębienie znaczenia i znaczenia Konstytuanta, a także jego implikacji i konsekwencji dzisiaj.

Konstytuantaorgan powołany specjalnie przez suwerena (naród), złożony z reprezentantów wybranych przez niego, któremu powierzone zostaje opracowanie i uchwalenie konstytucji. Sposób ten był często stosowany dawniej, np. Norwegia (1814), Rosja (1918), Włochy (1947). Mianem konstytuanty można określić również parlament, który działając w szczególnym trybie może być podmiotem uchwalającym konstytucję np. Zgromadzenie Narodowe w Polsce w latach 1992–1997 lub Sejm Śląski w latach 1922–1929.

Termin „Konstytuanta” został również użyty jako nazwa Zgromadzenia Narodowego we Francji (Assemblée Nationale Constituante), w które przekształciło się zebranie stanu trzeciego Stanów Generalnych (zwołanych przez króla Ludwika XVI Burbona w 1789). Zniosło ono podział społeczeństwa na stany i przyznało prawa polityczne obywatelom płacącym wysokie podatki (cenzus majątkowy). Zostało rozwiązane 3 września 1791, przedkładając królowi gotową Konstytucję.

Termin używany także jako nazwa Zgromadzenia Ustawodawczego Rosjiwybranego 25 listopada 1917 i rozwiązanego przez bolszewicki rząd 19 stycznia 1918, po odmowie zatwierdzenia jego dekretów.

Zobacz też

Przypisy

  1. Bogusław Banaszak, Prawo konstytucyjne, C.H. Beck, Warszawa 2010.