_ _ _ _____ ___ __ __ _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_ ___ ___ _ __ ___ \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ \ V V /| | <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | | \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Położenie na mapie obwodu wołogodzkiego | |
Położenie na mapie Rosji | |
58°53′N 40°15′E/58,883333 40,250000 |
Obóz jeniecki NKWD w Griazowcu – obóz jeniecki właściwy Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR dla przetrzymywania jeńców polskich z tw. pierwszej grupy.
Mieścił się w mieście Griazowiec pod Wołogdą, na linii kolejowej Jarosław – Wołogda, w byłym klasztorze, później domu wczasowym przedsiębiorstwa Siewierolies, ok. 8 km od miasta i stacji kolejowej.
Pierwotnie polscy jeńcy wojenni, aresztowani po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939, byli przetrzymywani od jesieni 1939 w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Zdecydowana większość z nich na wiosnę 1940 została zamordowana w ramach zbrodni katyńskiej. Niewielka część z przetrzymywanych Polaków, nie została skierowana do miejsc kaźni, lecz została wywieziona do obozu w Juchnowie, a następnie do obozu NKWD w Griazowcu, który stanowił miejsce gromadzenia jeńców wyselekcjonowanych przez NKWD z obozów specjalnych do realizacji perspektywicznych planów (w maju 1940 było ich 395).
Pierwotnie powstała lista przetrzymywanych w Griazowcu, którą stworzył jeden z jeńców, ówczesny podchorąży Jerzy Turski (ur. 1920); liczyła 432 osoby. Wśród nich było dwóch duchownych rzymskokatolickich: ks. Kamil Kantak i ks. Franciszek Tyczkowski, którzy do Griazowca został przewiezieni z więzień moskiewskich Butyrki i Łubianka.
W następnych latach w obozie w Griazowcu byli przetrzymywani inni polscy żołnierze.
W wyniku podpisania układu Sikorski-Majski i tworzenia Armii Polskiej w ZSRR, jeńcy polscy opuścili obóz w Griazowcu 2 września 1941.
Komendantem obozu jenieckiego NKWD w Griazowcu był por. bp Michał Filippow.