_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Pałac Parlamentu

W dzisiejszym świecie Pałac Parlamentu jest tematem o coraz większym znaczeniu i znaczeniu. Wraz z postępem technologii i globalizacją Pałac Parlamentu stał się tematem, który wpływa na ludzi na wszystkich etapach życia i w każdym wieku. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę osobistą, zawodową czy społeczną, Pałac Parlamentu stał się dziś przedmiotem zainteresowania i dyskusji. Z tego powodu istotne jest pełne zbadanie aspektów związanych z Pałac Parlamentu, zrozumienie jego wpływu oraz przeanalizowanie możliwych rozwiązań i perspektyw na przyszłość. W tym artykule zostaną omówione różne aspekty Pałac Parlamentu w celu przedstawienia szerokiej i pełnej wizji tego tematu, który tak bardzo nas interesuje.
Pałac Parlamentu
Palatul Parlamentului
Ilustracja
Państwo

 Rumunia

Miejscowość

Bukareszt

Typ budynku

Pałac

Styl architektoniczny

Neoklasycyzm
Eklektyzm

Architekt

Anca Petrescu

Wysokość całkowita

86 m

Kondygnacje

12 (+8 pod ziemią)

Rozpoczęcie budowy

1983

Ukończenie budowy

1997

Położenie na mapie Bukaresztu
Mapa konturowa Bukaresztu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Parlamentu”
Położenie na mapie Rumunii
Mapa konturowa Rumunii, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac Parlamentu”
Ziemia44°25′39″N 26°05′15″E/44,427500 26,087500
Multimedia w Wikimedia Commons
Sylwetka Pałacu widoczna na końcu Bulevardul Unirii

Pałac Parlamentu (rum. Palatul Parlamentului) – budynek rządowy (siedziba parlamentu) znajdujący się w stolicy Rumunii, Bukareszcie, dawniej znany jako Dom Ludowy (rum. Casa Poporului), obecnie jest jednym z największych budynków na świecie.

Budowa

Rozpoczęcie budowy pałacu wymagało rozbiórki około 7 km² centrum starego miasta i przesiedlenia około 40 000 ludzi z terenu planowanej budowy. Wyburzenia rozpoczęto w 1980, objęły one kilka kwartałów kamienic oraz kilkanaście budynków sakralnych – pretekstem do wyburzeń było trzęsienie ziemi w Bukareszcie w 1977. Projekt obejmował wzniesienie monumentalnej dzielnicy rządowej, na którą oprócz pałacu miały składać się m.in. Ministerstwo Obrony Narodowej, Rumuńska Akademia Nauk, Hotel Marriott oraz szeroki „Bulwar Zwycięstwa Socjalizmu”. Budowę pałacu rozpoczęto w 1983, nadzorował ją sztab 700 architektów i 20 tysięcy robotników.

Po rewolucji ustrojowej w Rumunii w 1989 pałac był ukończony w 80%. Nazwano go „Pałacem Narodu” i zastanawiano się nad nowym przeznaczeniem pałacu. Szukano też inwestora, który dokończyłby budowę. Chętnym do zakupu i dokończenia obiektu był m.in. Rupert Murdoch, który powiedział, że zamierza w budynku otworzyć największe na świecie kasyno. Po tej deklaracji zdecydowano, że budynek pozostanie w rumuńskich rękach i będzie służył narodowi rumuńskiemu. W 1997 pałac został w całości wybudowany. Od 1994 jest on siedzibą Izby Deputowanych, niższej izby parlamentu Rumunii, a od 2005 również jego wyższej izby – Senatu.

W 1989 koszt budowy oszacowano na 1,75 miliardów dolarów amerykańskich, w roku 2006 wartość wszystkich prac wzrosła do 3 miliardów euro.

Architektura

Pałac nawiązuje do budynków neoklasycystycznych o eklektycznym charakterze. Łączna powierzchnia zabudowy wynosi 830 tysięcy m². Budynek podzielony jest na 3 części, każda z nich różni się przeznaczeniem. Pałac posiada około 1100 pomieszczeń, w 440 z nich mieszczą się biura, ponadto znajduje się tu 30 wielofunkcyjnych sal, 4 restauracje, 3 biblioteki, dwa parkingi podziemne, jedna sala koncertowa.

Pałac posiada 12 nadziemnych kondygnacji, pod ziemią znajduje się osiem poziomów, z których cztery wciąż nie są wdrożone do eksploatacji.

Budowla wykonana jest w całości z materiałów pochodzących z Rumunii. Podczas budowy zużyto milion metrów sześciennych marmuru pochodzącego z Siedmiogrodu, trzy i pół tysiąca ton kryształu do skonstruowania 480 żyrandoli (największy z nich waży 2,5 tony), na sufitach zamontowano 1409 mniejszych punktów świetlnych, wykorzystano 700 tysięcy ton stali i brązu do wykonania monumentalnych drzwi i okien, do pokrycia drewnianych posadzek i parkietów zużyto 900 tysięcy m³ drewna. Ponadto wnętrze upiększono kosztownymi dywanami zajmującymi powierzchnię 200 tysięcy m².

Przypisy

  1. ↑ Polski egzonim uchwalony na 109. posiedzeniu KSNG.
  2. ↑ Doina Petrescu: The People's House, or the voluptuous violance of an architectural paradox. W: Neil Leach: Architecture and revolution: contemporary perspectives on Central and Eastern Europe. Routledge, 1999, s. 188. ISBN 0-415-13914-7. . (ang.).
  3. ↑ Neil Leach: The hieroglyphics of space: reading and experiencing the modern metropolis. Routledge, 2002, s. 81. ISBN 0-415-19892-5. . (ang.).
  4. ↑ Ceausescu's Lasting, Loathed Legacy. . (ang.).

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot