_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Regiment Gwardii Konnej Wielkiego Księstwa Litewskiego

Regiment Gwardii Konnej Wielkiego Księstwa Litewskiego to temat, który przyciągnął uwagę ludzi w każdym wieku i we wszystkich zakątkach świata. Od samego początku Regiment Gwardii Konnej Wielkiego Księstwa Litewskiego był przedmiotem badań, debat i podziwu, a jego wpływ był odczuwalny w różnych aspektach społeczeństwa. Z biegiem czasu Regiment Gwardii Konnej Wielkiego Księstwa Litewskiego ewoluował i dostosowywał się do zmian i postępu technologicznego, zawsze zachowując swoje znaczenie i zdolność do wywoływania dyskusji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Regiment Gwardii Konnej Wielkiego Księstwa Litewskiego, od jego historii po dzisiejszy wpływ, w celu zapewnienia pełnej i wzbogacającej wizji tego fascynującego tematu.
Regiment Gwardii Konnej
Historia
Państwo

 I Rzeczpospolita

Sformowanie

1717

Dowódcy
Pierwszy

gen. Sapieha

Ostatni

Jan Stryjeński

Działania zbrojne
Powstanie kościuszkowskie
Organizacja
Dyslokacja

patrz: stanowiska

Rodzaj wojsk

Wojska lądowe

Dragon i oficer gwardii konnej litewskiej
Grodno (zdjęcie współczesne)

Regiment Gwardii Konnej Wielkiego Księstwa Litewskiego – oddział jazdy armii Wielkiego Księstwa Litewskiego wojska I Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Gwardia Konna Litewska podobnie jak koronna podlegała bezpośrednio królowi. Regiment był wielokrotnie przemianowywany. Od 1717 jako Lejbregiment Dragonów Królewskich Wielkiego Księstwa Litewskiego, od 1762 Regiment Konny Króla Imci Wielkiego Księstwa Litewskiego, od 1784 Regiment Gwardii Konnej Wielkiego Księstwa Litewskiego, a od 1793 Regiment Karabinierów Gwardii Konnej Litewskiej.

Zgodnie z etatem Sejmu Niemego z 1717 roku liczyła 600 porcji i stanowiła najliczniejszą jednostkę konną wojska litewskiego.

W 1776 roku regiment liczył etatowo 318 żołnierzy. Stan faktyczny według „raty marcowej” z 1777 roku wynosił 318 żołnierzy. Składał się ze sztabu, lejbkompanii oraz kompanii płk. M. Radziwiłła, płk. J. d'Obyrna, ppłk. J. Stryjeńskiego, mjr. D. Wołka, rtm. J. Wolffa.

Reformy sejmu czteroletniego przewidywały w 1789 przyrost liczebności wojsk do armii 100 tysięcznej. Nieco później zmniejszono jej etat do 65 tysięcy. Etat nie przewidywał powiększenia gwardii. Można przyjąć, że w kwietniu 1794 roku stan regimentu wynosił etatowo 306 żołnierzy, a faktyczny 371. W skład jego wchodziły kompanie: szefa, płk. K. Engelhardta, płk. M. Deskura, ppłk. A. Freyenda, mjr. F. Hoffmeistra, rtm. W. Rahdena.

Regiment zorganizowany był w 6 kompanii. Jej stan liczebny na dzień 1 sierpnia 1793 wynosił 318 ludzi i 274 koni, a 16 kwietnia 1794 377 ludzi i 271 koni.

Walki

Regiment brał udział w działaniach zbrojnych konfederacji barskiej. Jego żołnierze walczyli również pod Widawą.

Stanowiska

Regiment stacjonował w następujących miejscowościach:

Żołnierze regimentu

Zgodnie z etatem w sztabie powinien znajdować się szef, dwóch pułkowników, podpułkownik, major, regimentskwatermistrz, audytor, adiutant i ewentualnie regimentsfelczer. W kompaniach winno być: dwóch rotmistrzów z kompanią; pięciu rotmistrzów sztabowych, sześciu poruczników i sześciu chorążych (kornetów). Przez kilka lat w służbie wykazywano porucznika-bereitera. W regimencie nie było rangi podporucznika.

Szefowie:

  • gen. Sapieha (1717)
  • książę Radziwiłł (gen., krajczy W.Ks.Lit.(1755)
  • książę Stanisław Ignacy Radziwiłł (gen. lejtn. podkomorzy W.Ks.Lit. (1759–1764)
  • gen. mjr Michał Grabowski (1765–1786)
  • gen. mjr Mikołaj Radziwiłł (1786–1790)
  • Jan K. Stryjeński (1792)

Pułkownicy:

  • Mikołaj Radziwiłł (do 1786),
  • Jan K. Stryjeński (1785-1791)
  • Krzysztof Engelhardt (1791-)

Pułkownicy 2:

  • Jerzy Obyrn (1766-1790),
  • Ludwik Szauman (1790-1791)
  • Michał Deskur (1791-1792)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Gembarzewski 1925 ↓, s. 21.
  2. ↑ a b Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 141.
  3. ↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. XXI.
  4. ↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. XXII.
  5. ↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. XXVI.
  6. ↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 142-143.
  7. ↑ a b Ratajczyk i Teodorczyk 1987 ↓, s. 101.
  8. ↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 143.
  9. ↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 144.

Bibliografia

Oddziały wojska I Rzeczypospolitej 1717–1795
Dywizje
koronne
litewskie
Brygady
koronne
litewskie
Regimenty
piesze
koronne
litewskie
Pułki jazdy/
ułanów
koronne
litewskie
Pułki
przedniej straży
koronne
litewskie
Pułki kozaków
Regimenty
dragonów
koronne
litewskie
Oddziały targowickie
Oddziały insurekcji
kościuszkowskiej
koronne
litewskie
Chorągwie
i szwadrony
koronne
litewskie
Bataliony
koronne
litewskie
Artyleria
koronna
litewska
  • 1 kompania
Bitwy
konfederacja barska
wojna 1792
Wojsko I Rzeczypospolitej
Okresy
Struktury
Rodzaje wojsk
Formacje
wojskowe
Jazda
Piechota
Konfederacje żołnierskie
Rokosze
Hetmani
Terminy
wojskowe
Większe oddziały
w XVII wieku
Armia koronna
w XVIII wieku
Dywizje
Brygady KN
Armia litewska
w XVIII wieku
Dywizje
Brygady KN
Insurekcja
kościuszkowska
Dywizje

Chorąży wielki koronny

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot