_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Sébastien Érard

W tym artykule poznamy fascynujący świat Sébastien Érard i wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zanurzymy się w wyczerpującej analizie, która pozwoli nam dokładnie zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. Sébastien Érard jest przedmiotem zainteresowania i badań od dziesięcioleci i z biegiem czasu wykazał swoją zdolność wpływania na nasze życie w zaskakujący sposób. Dzięki multidyscyplinarnemu podejściu zajmiemy się różnymi perspektywami i zastanowimy się nad znaczeniem Sébastien Érard we współczesnym społeczeństwie. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez historię, kulturę i aktualne wydarzenia Sébastien Érard.
Sébastien Érard
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1752
Strasburg

Pochodzenie

alzackie

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1831
Passy

Instrumenty

klawesyn, fortepian, organy, harfa

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

budowniczy instrumentów

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Sébastien Érard (ur. 5 kwietnia 1752 w Strasburgu, zm. 5 sierpnia 1831 w Passy) – francuski (alzacki) budowniczy instrumentów.

Życiorys

Był synem stolarza, jego rodzina nosiła pierwotnie nazwisko Erhard. Odbył praktykę zawodową w zakładzie ojca i uczęszczał do szkoły technicznej. W 1768 roku przeniósł się do Paryża, gdzie podjął pracę w zakładzie produkującym klawesyny. W 1776 roku zdobył sobie rozgłos skonstruowaniem klawesynu z ulepszonym mechanizmem (tzw. clavecin mécanique). Dzięki wsparciu księżnej de Villeroy założył własny zakład, w którym w 1777 roku skonstruował swój pierwszy fortepian stołowy. Od 1780 roku prowadził wspólnie z bratem Jeanem-Baptiste’em zakład, w którym zbudował dla królowej Marii Antoniny piano organisé, połączenie fortepianu z małym pozytywem o dwóch manuałach. W 1783 roku zastosował pedał do tłumików i pedał przesuwający klawiaturę. W latach 1786–1796 przebywał w Londynie, gdzie założył filię firmy i w 1792 roku uzyskał patent na ulepszanie harf i fortepianów. Po powrocie do Paryża w 1796 roku zbudował swój pierwszy duży fortepian. Wprowadził szereg udoskonaleń w budowie fortepianu, m.in. agrafy, konstrukcję metalowej ramy oraz mechanizm repetycyjny z podwójnym wymykiem. Udoskonalił też harfę pedałową, dodając pedał umożliwiający podwójne przestrajanie strun. Ostatnim jego dziełem były wykonane dla kaplicy pałacu Tuileries 3-manuałowe organy z pedałem i żaluzją oraz fisharmonia (orgue expressif).

W 1827 roku w uznaniu zasług otrzymał order kawalera Legii Honorowej.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 41. ISBN 83-224-0344-5.
  2. ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1028–1029. ISBN 0-02-865527-3.
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot