_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Stara Ochota

W tym artykule poruszony zostanie temat, który obecnie cieszy się dużym zainteresowaniem ze względu na jego wpływ na różne obszary. Stara Ochota wzbudził ciekawość ekspertów i osób zainteresowanych tematem, ponieważ jego znaczenie nie pozostaje niezauważone. W całym artykule zostaną przeanalizowane różne perspektywy i odpowiednie badania, które przyczyniły się do głębszego zrozumienia znaczenia Stara Ochota. Podobnie zbadane zostaną możliwe rozwiązania lub zalecenia, aby zaradzić konsekwencjom, jakie niesie ze sobą ten problem. Mamy nadzieję, że w ten sposób zaoferujemy wszechstronną i wzbogacającą wizję Stara Ochota, pozwalając czytelnikom zrozumieć jego zakres i potencjalny wpływ na obecne społeczeństwo.
Stara Ochota
Osiedle i obszar MSI Warszawy
Ilustracja
Typowa zabudowa Starej Ochoty, ul. Filtrowa
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Dzielnica

Ochota

Położenie na mapie dzielnicy
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons

Stara Ochota – osiedle i obszar MSI w dzielnicy Ochota w Warszawie.

Opis

Nazwa Ochota pojawia się w XVIII w., była to wieś należąca do gminy Czyste i parafii Wielka Wola, rozciągająca się wzdłuż starego traktu na Grójec, Radom i Kraków (ul. Grójecka od pl. Zawiszy do ul. Opaczewskiej). W latach 1823–1824 wytyczono Nową Drogę Jerozolimską kończącą się przy rogatkach Jerozolimskich na obecnym pl. Zawiszy.

W 1845 ukończona została linia kolejowa Warszawa-Skierniewice oddzielająca Ochotę od Woli i Czystego. Na rosyjskiej mapie z 1860 kolonia Ochota zlokalizowana jest w rejonie dzisiejszej Hali Banacha, zaznaczono też karczmę Ochota (przy dzisiejszej ul. Kaliskiej), 3 kuźnie, 2 cegielnie i glinianki przy miejskich rogatkach. W 1880 roku Ochota liczyła 802 mieszkańców.

W 1910 rozpoczęto budowę kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny przy pl. Narutowicza (ukończony w 1927), a w 1916 Ochotę przyłączono do Warszawy.

W okresie powojennym Ochota zyskała sporo na miejskości i wyszła poza granice Starej Ochoty – w 1960 przebudowano ulice Grójecką i pl. Narutowicza. W 1950 rozpoczęto budowę osiedla Ochota I pomiędzy ulicami Kopińską, Bitwy Warszawskiej 1920 i Grójecką projektu J. Malinowskiej. Po drugiej stronie Grójeckiej znajduje się powojenne osiedle mieszkaniowe projektu A. Markiewicza i Z. Lewańskiego. Na obszarze pomiędzy pl. Zawiszy a pl. Narutowicza w latach 60. wzniesiono osiedle Zachodnie Al. Jerozolimskie projektu J. Baumiller i J. Zdanowicz. Znajduje się tam międzywojenne osiedle Kolonia Lubeckiego.

W 1963 została zakończona też przebudowa pl. Zawiszy, co umożliwiło przebicie Al. Jerozolimskich dalej w kierunku Dworca Zachodniego i Pruszkowa. Al. Jerozolimskie przejezdne są jednak tylko z kierunku śródmiejskiego.

Przypisy

  1. ↑ Obszary MSI. Dzielnica Ochota. Zarząd Dróg Miejskich . zdm.waw.pl. .
  2. ↑ Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 262.
Osiedla warszawskiej dzielnicy Ochota
Obszary MSI
Części miasta wg PRNG
Inne

Godło

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot