W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Valladolid. Od wielu lat Valladolid jest przedmiotem badań i dyskusji ekspertów z różnych dziedzin. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w historii, Valladolid fascynuje uczonych, badaczy i ciekawskich. W tym artykule omówimy różne aspekty, które sprawiają, że Valladolid jest tematem wartym uwagi i refleksji. Od jego początków po dzisiejszą ewolucję, zanurzymy się w podróż pełną odkryć i uczenia się, która pozwoli nam lepiej zrozumieć znaczenie Valladolid w naszym współczesnym świecie. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży!
Valladolid (wym. ⓘ) – miasto w Hiszpanii, stolica wspólnoty autonomicznej Kastylia i León, dawna siedziba królów, znana z renesansowych zabytków z katedrą na czele.
Kalendarium historyczne
Założony przez muzułmanów w VIII wieku (Bilad Ulid).
1143 odbyły się tu obrady Rady Królestwa Kastylii i Leónu w którym wzięli udział królowie Nawarry i Portugalii oraz legat papieski. Ustalenia uzgodnione w wyniku tych obrad miały znaczący wpływ na dalszy przebieg rekonkwisty.
Do połowy XVI wieku rozkwit gospodarczy i kulturalny (centrum hiszpańskiego renesansu). W 1561 częściowo, a w 1621 całkowicie Valladolid pozbawiono rangi miasta stołecznego, później podupadło.
Podczas wojny domowej 1936–39 jeden z ośrodków frankistów.
Zabytki
Valladolid jest jednym z przykładów stylu izabelińskiego – formą przesadnego plateresco wyrażonego w ekstrawaganckim. kwiecistym zdobnictwie, nazwanym na cześć Izabeli Kastylijskiej. Główne obiekty zabytkowe w mieście to:
Katedra z XVI w., zaprojektowana przez Herrerę – budowniczego Escorialu, przebudowywana w XVI–XVII w. (budowa nie ukończona). Wnętrze o dług. 122 m, szer. 63 m z wielkim ołtarzem (1561, dzieło J. de Juni). W zakrystii mieści się Museo Diocesano z wysoką na 2 m monstrancją.
Uniwersytet, założony w 1346, z barokową fasadą.
Kolegia:
gotyckie San Gregorio (1488–1496) z jedną z najwspanialszych fasad w stylu plateresco, znajduje się tutaj od 1933 r., Narodowe Muzeum Rzeźby w Valladolid ze zbiorami religijnego malarstwa i rzeźby pochodzącymi z okresu między XIII a XVIII wiekiem. Na wystawie można oglądać m.in. dzieła: Gregorio Fernández (Pieta, Chrzest Chrystusa...), Alonso Berruguete (Pokłon Trzech Króli, Ofiarowanie Izaaka), Juan Martínez Montañés (Jan Ewangelista), Alonso Cano (Jan Chrzciciel), Pedro de Mena (Maria Magdalena pokutująca), Juan de Juni (Złożenie do grobu).
Santa Cruz (1491), z dwiema bibliotekami i zbiorami drzeworytów.
Kościoły:
romańsko-gotycki Santa María la Antigua (XI, XII, XIV w.) z jedną z najpiękniejszych dzwonnic w Hiszpanii;
San Pablo (XV wiek) z bogato zdobioną późnogotycką fasadą;
Santiago (XV–XVI w.);
El Salvador (XVI wiek);
Santa Magdalena (XVI wiek);
Nuestra Señora de las Angustias (XVI / XVII w.) z rzeźbą „Madonny z siedmioma sztyletami”, dzieło J. de Juni.