_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Wyżyna Śląsko-Krakowska

W następnym artykule poruszymy temat Wyżyna Śląsko-Krakowska, który w ostatnim czasie wzbudził ogromne zainteresowanie. Wyżyna Śląsko-Krakowska to temat, który wywołał debatę i dyskusję w dzisiejszym społeczeństwie, ponieważ ma znaczący wpływ na nasze codzienne życie. W tym artykule omówione zostaną różne aspekty związane z Wyżyna Śląsko-Krakowska, od jego początków po dzisiejsze wpływy. Uwzględnione zostaną różne perspektywy i opinie, aby przedstawić pełną i obiektywną wizję tego tematu. Ponadto najnowsze badania i badania zostaną przeanalizowane w celu dostarczenia aktualnych i istotnych informacji. Celem jest zapewnienie czytelnikowi głębokiego i wzbogacającego zrozumienia Wyżyna Śląsko-Krakowska.
Wyżyna Śląsko-Krakowska
Ilustracja
Wyżyna Śląsko-Krakowska
Megaregion

Pozaalpejska Europa Środkowa

Prowincja

Wyżyny Polskie

Podprowincja

Wyżyna Śląsko-Krakowska

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. opolskie
woj. śląskie
woj. małopolskie
woj. łódzkie

Wyżyna Śląsko-Krakowska (Zachodniomałopolska) (341) – region położony na północ od doliny górnej Wisły, między Wyżyną Małopolską na wschodzie a Niziną Śląską na zachodzie.

Charakterystyka

Wyżyna Śląsko-Krakowska stanowi asymetryczne wypiętrzenie tektoniczne, zawierające w podłożu paleozoiczne struktury fałdowe, w tym karbońską nieckę węglową, na których zalega monoklinalna płyta skał mezozoicznych, które zapadają się ku północnemu wschodowi, tworząc kilka progów denudacyjnych i subsekwentnych obniżeń. Wyżyna obniża się ku północy, gdzie starsze formacje geologiczne chowają się pod utwory czwartorzędowe Nizin Środkowopolskich. Od południa wyżyna opada uskokami ku obniżeniu podkarpackiemu, a od zachodu jej progi sięgają na Nizinę Śląską. Wznosi się na wysokość 200–500 m n.p.m. (kulminacja na 512 m n.p.m.) i zajmuje powierzchnię ok. 10,3 tys. km². Dzieli się na trzy makroregiony: Wyżynę Śląską (341.1), Wyżynę Woźnicko-Wieluńską (341.2) i Wyżynę Krakowsko-Częstochowską (341.3). Jest jednym z głównych obszarów źródliskowych w Polsce.

Na wyżynie zlokalizowane są: Ojcowski Park Narodowy (otwarty w 1956 roku) oraz Zespół Jurajskich Parków Krajobrazowych (utworzony w 1981 roku) z licznymi szlakami turystycznymi.

Przypisy

  1. ↑ a b Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 39. ISBN 83-01-13050-4.
  2. ↑ Nowa encyklopedia powszechna PWN. red. Barbara Petrozolin-Skowrońska. T. 6. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 241. ISBN 83-01-11969-1.
  3. ↑ Maria Baścik, Joanna Pociask-Karteczka. Źródła Wyżyny Śląsko-Krakowskiej i Wyżyny Małopolskiej o znacznych walorach przyrodniczych. Propozycje ochrony. „Prace Instytutu Geografii Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach”. 7, s. 23, 2002. Kielce: Akademia Świętokrzyska im. Jana Kochanowskiego w Kielcach. ISSN 1897-9858. OCLC 750015886. 
  4. ↑ Śląsko-Krakowska, Wyżyna, Encyklopedia PWN .
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot