_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Wyżyna Anatolijska

Temat Wyżyna Anatolijska jest przedmiotem zainteresowania od dawna, jego różne wymiary i konsekwencje intrygują zarówno naukowców, profesjonalistów, jak i znawców danej dziedziny. Od swoich historycznych początków po współczesne zastosowania, Wyżyna Anatolijska okazał się stale istotnym i bardzo ważnym obszarem badań w różnych kontekstach. W miarę ewolucji społeczeństwa zainteresowanie Wyżyna Anatolijska pozostaje stałe, co świadczy o jego zdolności do adaptacji i pozostawania istotnym w stale zmieniającym się świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Wyżyna Anatolijska i jego wpływ w różnych obszarach, aby zapewnić całościowe spojrzenie na ten fascynujący temat.
Erciyes Dağı – najwyższy szczyt Wyżyny Anatolijskiej

Wyżyna Anatolijska (tur. Anadolu Yaylası) – wyżyna w Azji Mniejszej, na obszarze Turcji. Otoczona Górami Pontyjskimi od północy i górami Taurus od południa. Najwyższy szczyt – nieczynny wulkan Erciyes Dağı, 3917 m n.p.m.

Ponad zrównaną powierzchnią wysokości 800-1500 m n.p.m. wznoszą się wyspowe pasma górskie (ponad 2000 m) i pojedyncze wulkany. Występują licznie bezodpływowe kotliny ze słonymi jeziorami (największe Tuz). Liczne jeziora pochodzenia tektonicznego (Beyşehir i Eğridir). Klimat kontynentalny suchy, suma roczna opadów 200-500 mm. Zimy chłodne.

Największe rzeki to Menderes i Sakarya; największe miasto – Ankara.

Przypisy

  1. a b c Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. A-F. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 89.