_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Złota legenda

W tym artykule poruszony zostanie temat Złota legenda, który w ostatnich latach wzbudził duże zainteresowanie w różnych obszarach. Od momentu pojawienia się Złota legenda przyciąga uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczenie i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. W trakcie pisania tego tekstu zbadane zostaną różne aspekty związane z Złota legenda, takie jak jego pochodzenie, ewolucja, wpływ i możliwe przyszłe implikacje. Podobnie zostaną przeanalizowane różne perspektywy i podejścia, które pozwolą nam lepiej zrozumieć znaczenie Złota legenda w bieżącym kontekście.
Złota legenda
Legenda aurea
ilustracja
Autor

Jakub de Voragine

Data powstania

druga połowa XIII w.

Wydanie oryginalne
Język

łacina

Męczeństwo Świętych Braci Prymusa i Felicjana, Złota legenda – manuskrypt z XIV w.

Złota legenda (łac. Legenda aurea) – jeden z najpopularniejszych średniowiecznych zbiorów żywotów świętych, legend hagiograficznych i opowiadań apokryficznych ułożonych w porządku kalendarza kościelnego.

Okoliczności powstania

Autorem jest Jakub de Voragine, włoski dominikanin, a następnie arcybiskup Genui (ur. ok. 1228-1230, zm. 1298). Złota legenda powstała w drugiej połowie XIII w. U schyłku średniowiecza, a i później, dzieło to cieszyło się ogromną popularnością. Do dziś zachowało się przeszło tysiąc jej bogato iluminowanych i zdobionych rękopisów.

Charakterystyka

Złota legenda jest wytworem średniowiecznej kultury, stanowiąc ucieleśnienie ducha późnego średniowiecza, z jego głęboką religijnością, czcią dla męczenników, żarliwą wiarą w cuda dokonywane przez świętych. Marian Plezia nazwał Złotą legendę „wielkim skarbcem, w którym fantazja stuleci złożyła swoje najpopularniejsze wytwory, a z którego pokolenia czerpały następnie wątki do swego piśmiennictwa, malarstwa, rzeźby i architektury”. Złota legenda przełożona została na wiele języków narodowych, również na język polski.

W 1798 Tadeusz Czacki zwracał uwagę na niską historyczną wartość Złotej legendy. Powołując się na uczonych, zajmujących się krytyką literacką, zaliczył ją do „nabożnych bajek”:

Ten rękopism jest to częścią zbioru żywotów świętych i bajek nabożnych, które sławny Jacob de Avoragine, inaczej a Voragine nazwany, dominikanin i arcybiskup genueński, w XIII wieku napisał. (...) Później daleko uczony Mabillon i pracowici Bollandyści równie tego Jakóba jak Suriusza z liczby dobrych pisarzów wyłączyli.

Zawsze jednak ten rękopism dla swojej piękności będzie przyjemną biblioteki ozdobą,

18/19 września 1798 r. T. Czacki

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Marian Plezia, Wstęp, w: Jakub de Voragine, Złota legenda. Wybór, tłum. Janina Pleziowa, wybór tekstów, wstęp i przypisy: Marian Plezia, Wydawnictwo PAX, Warszawa 1983, s. 7.
  2. ↑ Aneks: Uwagi Tadeusza Czackiego nad Złotą Legendą, w: Jakub De Voragine, Złota Legenda, Warszawa: Pax 1983 (2 wyd.), s. 57-58.

Bibliografia

  • Jakub De Voragine, Złota Legenda, Warszawa: Pax 1983 (2 wyd.).

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot