_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Zasada bezpośredniej skuteczności prawa wspólnotowego

W dzisiejszym świecie Zasada bezpośredniej skuteczności prawa wspólnotowego jest nadal aktualnym tematem i bardzo interesuje wiele osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii, wpływ na kulturę popularną czy znaczenie na polu zawodowym, Zasada bezpośredniej skuteczności prawa wspólnotowego nadal jest przedmiotem badań i debat w różnych kontekstach. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Zasada bezpośredniej skuteczności prawa wspólnotowego, analizując jego ewolucję w czasie, jego wpływ w różnych obszarach i perspektywy, jakie mamy na jego przyszłość. Poprzez kompleksowe podejście stara się zaoferować pełny i aktualny obraz Zasada bezpośredniej skuteczności prawa wspólnotowego, dając czytelnikowi możliwość lepszego zrozumienia i docenienia tego tematu.

Zasada bezpośredniej skuteczności jest zasadą prawa wspólnotowego. Oznacza ona, iż:

  • organy państwa muszą stosować prawo wspólnotowe bezpośrednio, jeżeli to tylko możliwe
  • akty prawa wspólnotowego tworzą prawa i obowiązki także dla jednostek, przedsiębiorców, stowarzyszeń; a nie tylko dla państw
  • jednostki mogą powoływać się na te prawa przed sądem lub organem administracyjnym.

Zasada ta została wprowadzona, by uniknąć wątpliwości co do skuteczności prawa europejskiego wobec podmiotów innych niż organy państwowe.

Sądy państw członkowskich są zobowiązane udzielić jednostkom ochrony na podstawie prawa wspólnotowego, a w przypadku niezgodności prawa krajowego z wspólnotowym, powinny to uczynić stosując prawo wspólnotowe (zgodnie z zasadą pierwszeństwa tego prawa).

Warunki bezpośredniej skuteczności norm wspólnotowych" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

W orzeczeniu w sprawie van Gend & Loos zostały wskazane ogólne warunki bezpośredniej skuteczności norm wspólnotowych:

  • norma musi być jasna i bezwarunkowa,
  • nakładać na określone podmioty obowiązek podjęcia lub zaniechania określonych działań,
  • nadawać się do stosowania bez wprowadzania przez legislatora (krajowego lub wspólnotowego) dodatkowych środków.

Norma może być uznana za wystarczająco jasną (precyzyjną), gdy określa zobowiązanie przy pomocy jednoznacznych, niebudzących wątpliwości postanowień. Charakter bezwarunkowy oznacza, że dla swego wykonania lub skuteczności norma nie jest uzależniona od spełnienia jakiegokolwiek warunku, np. upływu terminu okresu przejściowego; a także, gdy nie wymaga podjęcia jakichkolwiek środków prawodawczych przez państwa członkowskie lub organy Wspólnoty.

Przypisy

  1. ↑ J. Maliszewska – Nienartowicz, Porządek prawny Unii Europejskiej, Toruń 2005, s.68.

Zobacz też

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot