_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Francis Peyton Rous

Witamy w artykule Francis Peyton Rous, w którym szczegółowo omówimy wszystkie aspekty związane z tak aktualnym dzisiaj tematem. W tym artykule przeanalizujemy różne punkty widzenia, najnowsze badania, dane statystyczne i opinie ekspertów, które pomogą nam lepiej zrozumieć znaczenie Francis Peyton Rous w naszym życiu. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, kompleksowo zbadamy wszystkie wymiary Francis Peyton Rous, aby zaoferować naszym czytelnikom pełny i szczegółowy pogląd na ten temat. Niezależnie od Twojego poziomu wcześniejszej wiedzy na temat Francis Peyton Rous, ten artykuł ma na celu wzbudzić Twoje zainteresowanie i wzbogacić zrozumienie tego odpowiedniego tematu.
Francis Peyton Rous
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

5 października 1879
Baltimore

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1970
Nowy Jork

profesor
Specjalność: patologia
Alma Mater

Johns Hopkins University,
uniwersytet stanowy Michigan

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Francis Peyton Rous (ur. 5 października 1879 w Baltimore, Maryland, zm. 16 lutego 1970 w Nowym Jorku) – amerykański lekarz patolog, laureat Nagrody Nobla w 1966 roku (wspólnie z Charlesem Hugginsem).

Studiował na Johns Hopkins University w Baltimore i uniwersytecie stanowym Michigan. W latach 1906–1908 pracował tam na stanowisku profesora. Od 1909 roku pracował w Instytucie Badań Medycznych Rockefellera, od 1957 roku był konsultantem Instytutu Badań nad Rakiem Sloana-Ketteringa. Członek Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie oraz londyńskiego Royal Society.

Prowadził badania nad rakotwórczą rolą niektórych kancerogennych wirusów, za co został wyróżniony Nagrodą Nobla w 1966 roku (jeden z najstarszych laureatów w historii), razem z Charlesem Hugginsem.

W roku 1911 wykrył pierwsze takie wirusy, zdolne do samodzielnej replikacji, wywołujące u kur mięsaka (nazywane wirusami mięsaka RousaRous sarcoma virus). Udowodnił doświadczalnie, że mięsak można przenosić nie tylko drogą zwykłego przeszczepienia, ale również stosując bezkomórkowy przesącz i jest wywołany przez wirus. Opracowane przez niego techniki przechowywania krwi przyczyniły się do powstania pierwszych banków krwi.

Przypisy

Bibliografia

  • Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.
  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.