_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Renato Dulbecco

Dziś zagłębiamy się w fascynujący świat Renato Dulbecco, temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy jest to postać historyczna, zjawisko kulturowe czy ważna data, Renato Dulbecco pozostawił niezatarty ślad we współczesnym społeczeństwie. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty Renato Dulbecco, od jego początków po dzisiejsze skutki. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i poznania Renato Dulbecco, tematu, który niewątpliwie nigdy nie przestanie Cię zaskakiwać.
Renato Dulbecco
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1914
Catanzaro

Data i miejsce śmierci

20 lutego 2012
La Jolla

profesor nauk medycznych
Specjalność: onkologia
Alma Mater

Uniwersytet w Turynie

Doktorat

1936

Profesura

1952

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

California Institute of Technology
Salk Institute for Biological Studies
Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Multimedia w Wikimedia Commons

Renato Dulbecco (ur. 22 lutego 1914 w Catanzaro w południowych Włoszech, zm. 20 lutego 2012 w La Jolla, Kalifornia) – amerykański onkolog pochodzenia włoskiego, laureat Nagrody Nobla.

Życiorys

W wieku szesnastu lat został studentem Uniwersytetu w Turynie. Interesował się matematyką i psychologią, lecz podjął studia na kierunku medycznym. W roku 1947 wyjechał do USA. W latach 1952–1962 był profesorem w Kalifornijskim Instytucie Technologii w Pasadenie, a od roku 1962 – w Salk Institute for Biological Studies w La Jolla (San Diego). W roku 1972 objął posadę w Imperial Cancer Research Fund Laboratories w Londynie. W 1977 roku powrócił do stanów i objął katedrę profesora na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.

W roku 1973 badając retrowirusy odkrył zjawisko odwrotnej transkrypcji. W roku 1975 wraz z Davidem Baltimore i Howardem Teminem otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za prowadzone badania nad wzajemnym oddziaływaniem wirusów rakotwórczych i materiału genetycznego żywej komórki.

Linki zewnętrzne

Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny
XX wiek
XXI wiek

Nobel

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot