_ _    _ _____  ___   __                       
 __      _(_) | _(_)___ / ( _ ) / /_   ___ ___  _ __ ___  
 \ \ /\ / / | |/ / | |_ \ / _ \| '_ \ / __/ _ \| '_ ` _ \ 
  \ V  V /| |   <| |___) | (_) | (_) | (_| (_) | | | | | |
   \_/\_/ |_|_|\_\_|____/ \___/ \___(_)___\___/|_| |_| |_|

Sune Bergström

W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu światu Sune Bergström i jego wielu aspektom. Sune Bergström to temat, który na przestrzeni dziejów przyciągnął uwagę i zainteresowanie wielu ludzi, będąc przedmiotem badań, debat i refleksji w różnych dyscyplinach. Od samego początku do chwili obecnej Sune Bergström był istotnym tematem, który wzbudził zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów. Na tych stronach będziemy analizować jego wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i różne perspektywy, które istnieją wokół Sune Bergström. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowej i wzbogacającej wizji Sune Bergström, tworząc przestrzeń do refleksji i nauki dla wszystkich czytelników zainteresowanych tym ekscytującym tematem.
Sune Bergström
Ilustracja
Państwo działania

Szwecja

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1916
Sztokholm

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 2004
Sztokholm

profesor
Specjalność: biochemia
Uczelnia/Instytut

Uniwersytet w Lund,
Instytut Karolinska

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Multimedia w Wikimedia Commons

Karl Sune Detlof Bergström (ur. 10 stycznia 1916 w Sztokholmie, zm. 15 sierpnia 2004 tamże) – biochemik szwedzki, laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizjologii i medycyny w 1982 za badania nad prostaglandynami.

W latach 1947–1958 profesor uniwersytetu w Lund, następnie profesor wydziału medycznego Instytutu Karolinska w Solnie (1969–1977 rektor Instytutu); członek wielu akademii naukowych, m.in. Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk (od 1965), Amerykańskiej Akademii Umiejętność w Bostonie (od 1965), Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie (od 1973), Niemieckiej Akademii Przyrodników w Halle (od 1977).

Prowadził badania dotyczące heparyny, powstawania i metabolizmu kwasów żółciowych oraz cholesterolu, izolacji, struktury i działania prostaglandyn (regulatorów wielu procesów życiowych). Za prace nad prostaglandynami otrzymał Nagrodę Nobla w 1982 roku, wspólnie z Bengtem Samuelssonem i Sir Johnem Robertem Vane.

Był ojcem Svante Pääbo, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za rok 2022.

Przypisy

  1. ↑ a b The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1982. .

Bibliografia

  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.
Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny
XX wiek
XXI wiek

Nobel

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot